Eros was de Griekse God van de seksuele begeerte. Zijn Romeinse tegenhanger was Cupido. Soms is Eros een van de Primordiale Vier. Hij belichaamd de scheppingsdrang van de natuur. In een andere variant is hij het kind van de affaire tussen Aphrodite en Ares.
In een volksverhaal zegt Aphrodite, jaloers op de mooie Siciliaanse prinses Psyche, tegen haar zoon Eros dat hij Psyche moet doorboren met zijn pijlen om haar verlieft te maken op een monster. Eros raakt per ongeluk zichzelf met een pijl, waardoor hij in een hopeloze hartstocht voor het meisje ontbrandt. Eros ontvoert Psyche stilletjes naar zijn huis, maar blijft onzichtbaar. Ze bedrijven de liefde. Misleid door haar afgunstige zusters steekt Psyche een lamp aan en ze ziet Eros; die wegvliegt nadat hij zich aan de lamp heeft gebrand.
Psyches zusters springen van een berg, in de verwachting dat de westenwind (Zephyrus) hen naar Eros' onderkomen zal vervoeren, maar slaan te pletter tegen de rotsen.
Psyche zoekt overal naar Eros en volbrengt een aantal onmogelijke opgaven die Aphrodite haar oplegt. Uiteindelijk wordt Psyche verenigd met haar geliefde Eros, die met haar trouwt en haar tot een godin maakt. Samen krijgen ze een dochter, Hédoné ('plezier').
In de Gouden ezel van Apuleius staat de klassieke Romeinse versie van het verhaal.
verwante mythen
Vruchtsbaarheidgoden kunnen mannelijk en vrouwelijk zijn; ze zijn vaak met elkaar verbonden net als Eros en Aphrodite.